Pandemi günlerinde çoğumuzun işi de evi de değişti. Ofislerine gidemeyenler, evden çalışanlar, dükkânları kapananlar, işlerinden olanlar derken birbirini takip etti günler. Ama bizim gibi sektörlerde hayat pek de değişmedi. Sabahın alaca karanlığında işe başlar, gün batıncaya kadar çalışırız. Günde 12 saat boyunca. Karantina günlerinde müşterilerimizin bize Koronalıymışız gibi davrandı. Fabrikaların güvenlik girişlerinde araçlarımızı dezenfekte ettirmek gibi süreçlerde işlerimizi uzattı. Yükümüz ağır, maaşlarımız düştü ama yine de ses etmiyoruz. Bu günlerde işsiz kalmak da var, her türlü riske rağmen çalışıyoruz, ekmek parası kazanıyoruz. Biz kargocular alacağımız asgari ücret karşılığında hem okuryazar, hem hamal, hem de şoför olmak zorundayız.
Adrenalin
Nereden Nereye