1963 yılında Bursa’da doğdu. Gençlik yıllarından hatırladığı ve fotoğrafa temel oluşturduğunu çok sonra fark ettiği sinema merakı; öğretilmiş yaşam biçimlerinden kaçış yerleri, nefes alma halleriydi. Başka dünyaların başka farkındalıkların heyecan verici ürkütücülüğünde, hobi olarak başladığı fotoğrafın, sonraki yıllarda yaşam biçimi olacağını düşünememişti.
Fotoğrafın kendini ifade edebilmenin en yalın hallerinden biri olduğunu anladığında, bunu iş biçimi (Profesyonellik) haline getirmek kaçınılmaz oldu. Hele yıllarca bir sinema müptelası olarak fotoğrafın sinemanın temeli olduğunu öğrendiğinde ise artık yapacak fazla bir şey kalmamıştı.
15 yıl önce başlayan bu serüvenin Beceren’i getirdiği son nokta ise kurumsal ve ürün fotoğrafçılığının yanında özel fotoğraf dersleri, küratörlük, sokak fotoğrafçılığı, gezi fotoğrafçılığı ve büyük baskı çalışmaları uğraşları arasında sayılabilir.
İnsanlık tarihi boyunca verilen yaşam savaşı bazen toplumsal reaksiyonlara dönüşmüştür. Global pandemiler ise bir arada yaşamanın sunduğu güven hissinin, yerini korkuya bırakmasıdır.
Herkes kendi içindeki kaleyi savunmaya girişmiş, yok olmamanın olma sınavını verilirken. Bu noktada büyük resmi görebilmek adına sürecin ruhunu solumak fotoğraflar ile mümkün olabilirdi. Gerek belgelemek, gerek süreci fotoğraflardan okumak. Maskelerin arkasında yüzleri, yüzlerin arkasındaki özleri görebilmek; bize bir olduğumuzu hissettirecek her kavram çok önemliydi. Baktığının arkasındakini görme zamanlarında verilirdi ‘insanlık sınavları’. Ve fotoğraflar en çok böyle zamanlarda dile gelirdi, günümüzü geleceğe taşımak adına.
Dünya Sofrası
Sessiz Uzaklar, Dilsiz Yakınlar
