Born in 1944, Edirne. His interest in photography dates back over years but he started photography in a serious manner by becoming a member of IFSAK in 1980. Since then, he has tended to art practice of photography and his photos either single or portfolio has been published in several albums and books at home and abroad. He was honoured with ‘AFIAP’ title given by International Federation of Photographic Art in 1984. He got 80 awards both national and international competitons. He has held two solo exhibitions in 1983 and 1985. He has participated over 150 group exhibitions and expositions at home and abroad. He was one of the founder member of FOG in 1985. His awarded photographs were published in the FOG’s group photobook entitled “Birikimler”. His images and essays on photography and tourism were published at several magazines. He also works as a jury member at national and international competitions. His field on photography is mostly photojournalism and creative photography and he still continues to work his long term projects in this direction.
“Bütün fotoğraflar, unuttuklarımızı hatırlatmak için vardır.” Saptamasını yapan İngiliz yazar, sanat eleştirmeni John Berger, fotografik imgeyi diğer görsel imgelerle karşılaştırırken, diğerlerinin tersine fotoğrafın konusunu aktarmadığını, taklit etmediğini ya da yorumlamadığını, onun belgesi olduğunu belirtmektedir. Berger’e göre, fotoğraf makinesinin icadından önce, bunu yapabilecek hayal gücünden ve bellek yetisinden başka bir şey yoktu bu anlam da fotoğraf, “belgesel” olma özelliğiyle bir “bellek” aracı olarak karşımıza çıkmaktadır.
Fotoğraf bu anlamda değerli ve önemli bir ana işleve sahiptir. Fotoğraf yaşananları ve yaşanmışlıkları kayıt altına alır, dünü ve bugünü bize göstererek karşılaştırmamıza olanak sağlar. Yaşadığımız zamanın ve mekanların değişimi, yaşayan kuşakla birlikte yok olup giderken, fotoğraflar gelecek kuşakların bu değişimi olduğu gibi görmesine olanak verir. Fotoğrafa bakıp ondan yararlanacak olanlara, değişimin sonuçlarının “doğru- yanlış, iyi-kötü” gibi temel ölçütlerle ortaya çıkmasını sağlar. Böylelikle Neden-sonuç ilişkisinin kurulmasına, birey ve toplumların, kurumların toplumsal mekan ve yaşam alanlarında yapacakları kültürel ve çok boyutlu değerlendirmelerle, düşünüp tartışarak kültürel ve sosyal önlemler almasını ve çözüm üretilmesinin de yolunu açar.
Fotoğraf, çevre, insan ve toplumun; bilgi, birikim, içtenlik, ve “yaşam için” felsefesi ile özenle çekilip, değerlendirildiğinde bireysel ve toplumsal hayatımıza dokunur ve vazgeçilmez olur, tıpkı İlyas Göçmen’in fotoğrafları gibi.”
Salih Kalafatoğlu’nun “bütün fotoğraflar unuttuklarımızı hatırlamak için vardır.“ ya da İlyas Göçmen’in Kazlıçeşme fotoğrafları… isimli yazıdan alıntı.
Silent Distances, Mute Neighbourhoods
Ganges River
